අස්වැද්දුම

ජනකවිය වනාහී අපට අපගේ පුරාණ මුතුන්මිත්තන්ගෙන් ලැබුණා වූ දායාදයකි. එය එකල ඔවුන්ගේ සරල ජීවන රටාව මනාව හෙලිදරව් කරයි . ගමයි, පංසලයි,වැවයි, දාගැබයි, යන තේමාව පෙරටු කරගත් ඔවුන් තම හදවතින්ම සිංහලත්වයට ගරු සරු ඇත්තවුන් විය . සරළ  භාෂාවක් යොදා ගත්තද ජන කවිය තුළින් අන් සිත් ආකර්ෂණය කරගැනීමට ඔවුන් සමත් කම් දැරීය . පුරාණ වෙදකම, කර්මාන්ත , ගැමි කතුන්ගේ සුන්දරත්වය , ජීවන රටාව, උපදේශ , පරිසර වර්ණනා , ඉතිහාස කතා, අදී එකී මෙකී සියළු දෑ එවහි අන්තර්ගත වීම පුදුම එලවන සුළුය . ඒ අතරින් ජන කවියා ගැමි කතුන්ගේ  සුන්දරත්වය ඉහළින්ම වර්ණනා කල අතර ඉන් ඔවුන් එම සුන්දරත්වයට වචනයකින්වත් හානියක් නොවන පරිදි ඔවුන්ගේ සිතුම් පැතුම් කවියට නැගීමට තරම් සොදුරු විය . කතෘ අවිනිශ්චිත වුවද ජන ගී පරම් පරාවෙන් පරම්පරාවට පැවතගෙන ආවේ එහි ඇති වියත් බව මෙන්ම සොදුරු බව නිසාවෙනි.  මෙහිදී එකළ ගැමියන් අතර සංවාදත්මක ලෙස සිදු වූ යම් යම් සන්නිවේදන කටයුතු දැකිය හැකිය . ඒ සදහා ඔවුන් ජන ගීය  යොදාගෙන ඇත . එකෙකු නගන   ප්‍ර ශ්නයකට හෝ කරුනකට  කවියෙන් හෝ තේරවිලි ස්වරූපයෙන් පිළිතුරු දීම් ප්‍ර තික්ෂේප කිරීම, අනුමත ...

සුන්දර ලියේ ..... රෙද්දට හැට්ටයට හැඩ වුණු ඔසරියට , මනරම් දසුන් විහිදයි ගැමි ලලනාව . ගෙඩි මාලයට , කම්බායට ,වළළු වට,  ඇගෙ රුව දිලෙයි පුන් පෝ දා සඳ විලස,  ඔළිද පෝරු , පංච කෙළිය , පිල්ලැස්ස , ඇගෙ කින්කිණිය පතුරයි මුළු ගම අස්ස , කලයට නිසි ලෙසට හැඩ වුණු පුළුලුකුළ, ආරිය කුල තාලයකට යන ගමන , පස් කල්‍යාණයෙන් පිරුනා වූ ගැමි ලලන,  කිරි උතුරවයි කිරිලකටම සෙත සදන .......

පුරාණ සන්නිවේදනය  “සන්නිවේදනය"   යන වචනය භාවිතයට පටන් ගන්නේ මෑත යුගයේ දී වුවද ඒ හා සබැදි ඉතා දීර්ඝකාලීන ඉතිහසයක් ඇතිබවට පුරාණ ලේඛන කළාව ,භාෂා ව මෙන්ම ගැමි සංස්කෘතිකාංග , ජීවනරටාව ආදී එකී මෙකී සියළු දෑ සාක්ෂි දරයි.   නූතනත්වයේ සැඩපහරට හසු නොවූ එකල ගැමි සුන්දරත්වය මුළු ලොවටම කියාපාන්නේ එකල අව්‍යා ජ සමාජ රටාවේ සුගුණ කථනයයි. ආදී මිනිසා නොදිවුනු ගල් යුගය තුළ තම සන්නිවේදන අවශ්‍යතා වය සපුරා ගැනීම සදහා හුදෙක් ඔවුනටම ආවේනික වූ ක්‍ර ම ශිල්ප කිහිපයක් භාවිතා කල බවට සාක්ෂි ඉතිහසයෙන් හමු වෙයි. ඒවා නම්, o    දුම මගින් o    හූව මගින් o    රූප සටහන් o    සංකේත o    පක්ෂී හා සත්ව නාද රටා                  ආදිය උපයෝගී කරගත් අතර එය ඉතාම නොදිවුනු මට්ටමක පැවතියද රහස්‍ය    බාවය ඉතා ඉහලින්ම රැකිනි. මෙකල ඉතාම වැදගත් සන්නිවේදන උපක්‍ර මය වූයේ රහස් සංකේත භාවිතයයි. එහිදී විවිධ ජන කණ්ඩායම් වලට , ගෝත්‍ර  වලටම ආවේණික වූ සුවුශේෂී සංකේ...

යකඩ කෙත   උදා ඉර ගම් දනව් යා කර , නැවුම් සුවදැල් පුසුබ ඉහිරූ,  එකම යායකි ගම්මානෙ මැද,  ගමේ නායක ගෙපිල සෑදූ , මහරැ යුධයකි නැගි අරුණ හා,  දනව් පීරා ගොවින් එකළු .... මඩ පිටින් වැද කෙතට බැස් සද , මුළු ගමට බත සරිය පීදූ ... අනේ මේ කල කොහි හොයන්නද,  එවැනි අම්බරු යාය මැඩ වූ ... නොමැති කින්කිණි රාව ගෙවිලියෙ,  ගොළුව ඇත අද කමත සොදුරු    ............